Διερχώμεθα περίοδο κρίσης, στρατηγέ μου. Μάλιστα. Γενικώς, μετά τη Γαλλία έχω σαλτάρει λίγο. Τι θέλω απ’ αυτή τη ζωή; Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω; Είναι λογικό να έχω περάσει τα είκοσι και να μην έχω ιδέα;
Νιώθω συχνά σα να στροβιλίζομαι συνέχεια στο ίδιο κουβάρι και να μη μπορώ να ξεμπλέξω. Αίσχος. Άλλες φορές νιώθω σα να μη με ξέρω καθόλου. Κι άλλες σα να είμαι ένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου