Φτάσαμε. Και τώρα τι; part 2

Κι εδώ βιάζονται οι άνθρωποι. Όχι όπως στην Αθήνα, πάντως βιάζονται. Γιατί; Μου φαίνεται λίγο αστείο, οι αποστάσεις είναι μικρές, οι δρόμοι φαρδιοί, δεν υπάρχει μποτιλιάρισμα. Πολλοί φοιτητές, πολλά έθνη, όλοι διαφορετικοί κι όλοι κυνηγάνε το πτυχίο, το μεταπτυχιακό, το διδακτορικό…εγώ νομίζω ότι οι σπουδές μου δε θα με χαρακτηρίσουν ποτέ.