Ο χρόνος δεν περνάει. Ή περνάει χωρίς να γίνεται τίποτα. Ξυπνάω και κοιμάμαι και ξαναξυπνάω με την ίδια σκέψη. Πώς έφτασα ως εδώ. Γενικά. Με όλα. Πώς άφησα τον εαυτό μου να φτάσει ως εδώ;
Αναρωτιέμαι. Είναι για όλους τόσο δύσκολο; Γιατί ειλικρινά δε βλέπω οι άλλοι να δυσκολεύονται τόσο. Σ’ όλους τους άλλους έρχεται εύκολα η ζωή που θέλουν ή συμβιβάζονται με ότι βρουν;
