Crash boom bang

Η μελαψή γυναίκα με το τετράγωνο πρόσωπο και τα αυστηρά χαρακτηριστικά κοίταξε επιτιμητικά την κοκκινομάλλα με το λευκό δέρμα και τα βιολετί μάτια.
- Θα το φας το κεφάλι σου.
- Έλα μωρέ, πώς κάνεις έτσι; Δεν έγινε και τίποτα.
- Τι λες παιδάκι μου; Θα μπορούσε να είχε καταστραφεί όλη η κοινωνία, το καταλαβαίνεις;
- Άντε καλέ, υπερβολές. Ένα μικρό κολπάκι ήταν, έτσι, για εντυπωσιασμό.
- Άμα ήθελες να κάνεις ένα μικρό κολπάκι για εντυπωσιασμό, ας έβγαζες ένα λαγό από ένα καπέλο. Δε χρειαζόταν να στείλεις μετεωρίτες σε τρεις ηπείρους.
- Μα αφού ήθελα να με προσέξει!
- Έλα, αλήθεια; Πες μου έτσι καλέ να καταλάβω. Και; Σε πρόσεξε; έκανε η μελαψή τύπισσα με εντελώς ειρωνικό ύφος.
Η κοκκινομάλλα αναστέναξε και τίναξε πίσω τα σγουρά μαλλιά της.
- Δε ξέρω.
Η μελαψή γυναίκα ξέσπασε σ’ ένα κακιασμένο γέλιο.
- Μη γελάς τον άξονα της γης μου γαμώ. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω.
- Ο Από Πάνω τι είπε;
- Τι να πει μωρέ κι αυτός ο ακατοίκητος; Άσε με ήσυχη. Εδώ αλωνίζουν ελεύθερα άλλοι κι άλλοι, με τα μετεωριτάκια μου θα κάτσει ν’ ασχοληθεί;
- Ακούστε κόσμε τη γουρούνα. Πέθαναν άνθρωποι ρε ξεσκέπαστο, το καταλαβαίνεις;
- Άνθρωποι; Ε και; Αφού συνέχεια γεννιούνται καινούριοι, είπε με ειλικρινή αφέλεια η κοκκινομάλλα, που αδυνατούσε να συνειδητοποιήσει ότι ίσως να είχε κάνει κάτι λάθος.
Η μελαψή γυναίκα αναστέναξε με ύφος πλήρους παραίτησης και αμέσως μια σπίθα πέρασε από τα μάτια της.
- Πώς ήταν;
Το πρόσωπο της κοκκινομάλλας έλαμψε από χαρά.
- Καλά κοπελιά, όχι να το παινευτώ, αλλά ήταν το αριστούργημά μου. Ήταν μεγαλειώδες, πολύβουο, καταστροφικό. Χαμός έγινε.