Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Διάλογος 1

- Δεν είμαι καλά.
- Σώωωωωπα
- Όχι αλήθεια. Δεν είμαι καλά.
- Αλήθεια. Ποτέ δεν είσαι καλά.
- Σκάσε
- Τι να σκάσω; Αφού πάντα κάτι σου φταίει.
- Δεν είναι έτσι.
- Αλλά; Πώς είναι; Μια είσαι μόνη σου και θες παρέα, μια έχεις παρέα και θες να είσαι μόνη σου. Μια δεν έχεις ελεύθερο χρόνο και γκρινιάζεις ότι δεν προλαβαίνεις και μια έχεις ελεύθερο χρόνο και γκρινιάζεις ότι βαριέσαι. Είσαι στην Ελλάδα και μιζεριάζεις γιατί θες να πας Γαλλία. Πας Γαλλία και μιζεριάζεις γιατί θες να πας Αγγλία. Πας Αγγλία και μιζεριάζεις γιατί δεν ξέρεις πού θες να πας. Παράτα με. Κουράστηκα.
- Δε σε παρατάω. Χρειάζομαι κάποιον να μιλάω.
- Έχεις πολύ κόσμο διαθέσιμο άμα θες να μιλήσεις.
- Ναι αλλά δεν είναι εδώ. Δε μπορούν να καταλάβουν.
- Δεν τους αφήνεις να καταλάβουν.
- Δε μπορώ. Τα είπαμε αυτά.
- Δεν είπαμε. Εσύ είπες ότι δε τους αφήνεις να δουν τι είσαι. Γι’ αυτό κάθεσαι και πρήζεις εμένα.
- Θες να τους αφήσω να δουν τι είμαι;
- Μπα; Από πότε σε νοιάζει τι θέλω εγώ; Αφού τα δικά σου θα κάνεις πάλι στο τέλος.
- Δεν είναι αλήθεια. Πάντα σκέφτομαι και τους άλλους.
- Αυτό λέω κι εγώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου